Siostry.

Trzeciego maja Anastazja skończyła siedem a Gabriela dwadzieścia jeden miesięcy. Nie mogę się czasami uwierzyć, że relacje między nimi od początku były tak dobre i z dnia na dzień jest jeszcze cudowniej. One ewidentnie się lubią. Sprawia im przyjemność przebywanie w swoim towarzystwie, coraz więcej robią wspólnie, coraz częściej wchodzą w interakcje.

Od niedawna kąpią się razem. Ile jest przy tym radości. Gabrysia daje sobie wchodzić na głowę, podsuwa Nastusi wszystkie wodne zabawki, uważa, żeby nie pochlapać jej za bardzo. Na początku maja pierwszy raz bawiły się dłuższą chwilę (wcześniej też to robiły, ale zawsze pod kontrolą Mamy lub Taty i nie tyle czasu). Starsza uciekała z gumową kaczuszką, a Młodsza ją goniła. My siedzieliśmy na kanapie i przyglądaliśmy się z zachwytem.

Gabrysia potrafi podać Nastusi niekapek z wodą, gdy sama bierze coś do picia (pewnie myśli, że siostra też jest spragniona). Gładzi często jej włosy i melodyjnie próbuje wypowiedzieć jej imię „Anaaaaastasiaaaaa”. Gdy Małej coś wypadnie z rąk zaraz podbiega i podaje. Nauczyła się wymieniać zabawki – kiedy jest zainteresowana tą, którą bawi się aktualnie Nastusia, przynosi jej w zamian inną. Takich sytuacji jest z dnia na dzień więcej.

Bo one chyba już tak po prostu i mimowolnie kochają się, a ta ich siostrzana mała miłość z dnia na dzień rośnie (bo coraz więcej rozumie).