Pada deszcz.

Wczoraj padało cały dzień. Dzisiaj również siąpi nieustannie. Gdy nie było jeszcze Nastusi – decydowałam się czasami na wyjścia w taką pogodę. Nawet poniekąd je lubiłam. Gabrysia też darzyła spadającą z nieba wodę sympatią, zwłaszcza gdy krople zatrzymywały się na specjalnej folii, którą opatulona była jej spacerówka. Najczęściej chodziłyśmy wtedy na dworzec kolejowy. Chowałyśmy się pod daszkiem i oglądałyśmy pociągi.

Ani wczoraj, ani dzisiaj nie wybrałyśmy się na spacer, chociaż trochę mnie korciło. Nie wiem, czy Nastusia będzie chciała siedzieć w wózku, a jeśli nie, jak ją zabezpieczyć przed deszczem ( nie mam pomysłu ).

 Z pewnością za kilka miesięcy nie odpuścimy sobie biegania po kałużach ( … ).

Na razie zostajemy w domu. Rozłożyłam dziewczynom mały namiot w pokoju i spędzamy w nim naprawdę dużo czasu. Oglądamy książeczki, rozwiązujemy zadania, rysujemy, śpiewamy, bawimy się misiami, plotkujemy. Miło spędzamy czas.

Lubię deszczowe dni ( oczywiście w rozsądnej w skali roku ilości ).